نويسنده وبلاگ "باز باران" در جديدترين مطلب خود نوشت: أليوم يئس الذين کفروا من دينکم فلاتخشوهم واخشوني؛ ما بر آنيم که با وجود وليّ امر مشروع در رأس حاکميت، دشمنان خارجي هيچ غلطي نمي توانند بکنند. و هر آسيب نظام مندي که به کشور برسد، ناشي از همکاري تفاله هاي منافق داخلي است.

آيت الله هاشمي در پيامي به مناسبت عمليات تروريستي بر ضد دانشمندان هسته اي مطلبي را مطرح کردند که به دلم نچسبيد. عبارت پردازي خاص و تاکيدهاي پيام ايشان، برايم جالب بود؛ به ويژه اينکه گفته اند: " از نيروهاي امنيتي و نظامي انتظار مي‌رود با جدّيت و هوشياري کامل نسبت به شناسايي و برخورد قاطع و قانوني با عوامل مزدور تروريست اقدام کرده ..."

آقاي هاشمي! عجيب است که شما نگران جان دانشمندان هسته اي در تهران هستيد ولي نگران جان فرزند خود در لندن نيستيد! چرا شهرياري را در تهران مي کشند و مهدي پسر شما را در لندن، بر روي دست نگه مي دارند؟ آقاي هاشمي! به نظر شما نيروهاي امنيتي نبايد مراقب فرزند رئيس خبرگان و مجمع تشخيص باشند؟ دشمن دچار پارادکس است يا شما؟ آيا مردم بصير حق ندارند به نقش پسر شما در ترور شهرياري مشکوک باشند؟
يک فرض مغفول در ميان فرضهاي معقول ديگري که مطرح شده است، اين است که نظام يا بايد مهدي هاشمي را بپذيرد يا هزينه دوري او از خاندانش را بپردازد.
هيچ کس فراموش نکرده است که دختر هاشمي اين نظام و نائب امام زمان را ديکتاتور خواند. هيچ کس فراموش نکرده است که نقشه براندازي نظام از دفتر کار کدام مزدور فراري ذليل و آواره درآمد.
چرا کساني که ظلم بزرگ به نظام و نائب امام زمان را طراحي کردند، حاضر نباشند دست به چنين عمل خائنانه اي بزنند؟ مگر رهبري خودشان نگفتند که من جان ناقابلي دارم؟ آيا فکر مي کنيد رهبرمان در برابر خطر انگليس چنين روضه خوان مظلوميت خود شد يا در برابر امثال پسر و دختر بي تربيت آيت الله هاشمي؟ و حالا جان دانشمندان هسته اي ما فداي اسلام شده است.